Toen de nieuwe maan in Leeuw de Leeuwenpoort opende, leefde ik in het ritme van wachten en zorgen. Mijn partner lag nog in het ziekenhuis, zijn huid brandwond, mijn hart zwaar van liefde, angst en hoop. In mijn binnenste voelde ik de poort openstaan — rauw en allesomvattend, als een vuur dat mijn ziel wilde transformeren.

Eerste reis – Nieuwe maan in Leeuw (Grootmoedermedicijn)

Mijn eerste reis was een duik in diepe stilte en rauwe emotie. Geen beelden, alleen de waarheid van mijn vermoeidheid en een stem die schor was van wekenlange zorg. Toen verschenen de bomen met ganzenpoten in plaats van wortels — een beeld van bedrog en verloren vertrouwen. Mijn ziel sprak: Niet alles waarop je bouwde, is stevig.

Ik steeg op, hoger dan de toppen, naar het zachte hart in de wolken. Daar werd ik omhuld door vuur en levensenergie, getrokken naar een heilige grot. Binnen stond mijn gids — mijn partner, Gino — stil en krachtig. Zijn boodschap was helder: Jouw wijsheid ontvouwt zich als je durft te openen en te ontvangen.

Buiten zat een gewonde leeuw, waardig en stil. Hij leerde me dat rust kracht geeft. Toen sprak de slang: “Wanneer ga jij nu eens vol voor je transformatie?” Aan het einde van de reis werd ik Ai Kenoa: liefdevol, vrij en krachtig. Toen ik terugkeerde, voelde ik mijn energie terugkeren, mijn stem helder, mijn lichaam recht.

Tweede reis – Thuiskomst en heling (Grootmoedermedicijn)

Niet lang daarna kwam mijn partner thuis. Ik bereidde het drumvel voor zijn drum voor, gevuld met liefde en intentie. Dit vel zou het kloppend hart worden van onze gezamenlijke heling. Mijn lijf was nog gespannen, maar onder de zachte werking van het Grootmoedermedicijn vloeide de pijn weg. Er kwam ruimte voor adem, voor zachtheid, voor verbondenheid.

Derde reis – Volle maan in Waterman, sluiting van de Leeuwenpoort (Grootvadermedicijn)

Op de dag dat de poort sloot, maakte ik mijn sjamanenjuweel van rudraksha, Afrikaanse turkoois, lapis lazuli, pyriet, bronziet, slangenwervels en leeuwenbot — elk element een stukje van mijn pad.

Tijdens deze reis wachtte de boa constrictor in de diepte, stil en wetend. Haar schubben vloeiden door mij heen; ik werd huid, kracht, adem en wijsheid. Het Grootvadermedicijn nam mijn pijn weg, gaf stevigheid en diepe verbinding met de aarde.

Toen ik uit de reis terugkwam, brulde ik als een leeuw — een krachtig, oeroud gebaar. Ik hulde mij in mijn jas, nam mijn staf en beklom mijn heilige berg. Daar keek ik uit over het land dat ik al tien jaar energetisch bewerk. De velden ademden, de bomen fluisterden mijn naam. In het gouden avondlicht voelde ik: Het is goed. Ik bén goed.

Deze drie reizen zijn een uitnodiging:
Om jouw eigen poorten te openen,
Om stilte, pijn en kwetsbaarheid toe te laten,
En zo te herboren te worden in zachtheid, kracht en wijsheid.